افشار، ایرج (1390). واژهنامهٔ یزدی. به کوشش محمدرضا محمدی، چ3، یزد: انتشارات اندیشمندان یزد.#افشار، ایرج و محمدرسول دریاگشت (1382). خاطرات دیوان بیگی (میرزا حسین خان) از سالهای ۱۲۷۵ تا ۱۳۱۷ قمری (کردستان و طهران). ج1، تهران: اساطیر.#امیدسالار، محمود (1381). «نکاتی دربارهٔ فحش و فحاشی در زبان فارسی»، ایرانشناسی. س14، ش54، 341-350..#امینی، امیرقلی (1339). فرهنگ عوام یا تفسیر امثال و اصطلاحات زبان فارسی. تهران: انتشارات مؤسسهٔ مطبوعاتی علیاکبر اعلمی.#انوری، حسن (1382). فرهنگ بزرگ سخن. 8 ج، چ2، تهران: نشرسخن.#باطنی، محمدرضا (1393). مسائل زبانشناسی نوین. چ6، تهران: آگه.#بروگش، هاینریش کارل (1367). سفری به دربار سلطان صاحبقران. ترجمۀ حسین کردبچّه، چ1، تهران: اطلاعات.#بهلر (1356/2536 شاهنشاهی). سفرنامه بهلر (جغرافیای رشت و مازندران). بهکوشش علیاکبر خداپرست، چ1، تهران: توس.#پارسا، سیداحمد (1394). بررسی فرهنگهای امثال و حکم پارسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.#پاینده لنگرودی، محمود (1366). فرهنگ گیل و دیلم. چ1، تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.#پرتوی آملی، مهدی (1356). «ریشههای تاریخی امثال و حکم-پالان کج». ماهنامهٔ هنرو مردم. ش184 و 185، 123-124.#پرتوی آملی، مهدی (1369). ریشههای تاریخی امثال و حکم. چ2، تهران: انتشارات سنایی.#پژومشریعتی، پرویز (1387). واژهنامهٔ گویش باستانی سمنانی. چ1، سمنان: آبرخ.#پورداوود، ابراهیم (1356). یشتها. ج2، چ3، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.#تاجبخش، اسماعیل و فاطمه مهرابپور (1395). «تأملی در واژههای ترکی دخیل ناریج در مثنوی مولوی». پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی. س6، ش12، 107-125.#تبریزی، محمدحسین بن خلف (1342). برهان قاطع. 4ج، به اهتمام محمد معین، چ2، تهران: رشدیه.#جبلهرودی، محمد (1371). کلیات (جامع التمثیل) یا بهترین دستور ادبی و اخلاقی در تهذیب اخلاق و آداب. چ6، تهران: انتشارات کتابفروشی اسلامیه.#جمالزاده، محمدعلی (1341). فرهنگ لغات عامیانه. تهران: انتشارات فرهنگ ایرانزمین.#حدادعادل، غلامعلی (1390). ترجمۀ قرآن کریم. مشهد: مؤسسهٔ انتشارات آستان قدس رضوی.#حسندوست، محمد (1393). فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.#حکیم خراسانی، رضا (1384). فرهنگ واژه های عامیانه (در دورهٔ قاجار). (تألیفِ ١٣٠٧ ق.)، بهتصحیح سید علی آلداود، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.#حیرت سجادی، عبدالحمید (1381). ایلها (ایلات) و عشایر کردستان. سنندج: انتشارات دانشگاه کردستان.#دستگردی، محمدوحید (1301). «ایران از فحش ویران است». ارمغان. ش 7-8.#دهخدا، علیاکبر (1373). لغتنامه. چ1، تهران: مؤسسهٔ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.#دهخدا، علیاکبر (1377). امثال و حکم. چ10، تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.#دیلمی، حسنبنمحمد (1349). ارشاد القلوب (دیلمی). ترجمۀ هدایتالله مسترحمى، ج2، تهران: کتابفروشی بوذرجمهری مصطفوی.#سامعی، حسین (1398). گفتارهایی در دستور و زبانشناسی. تهران: کتاب بهار.#سمایی، مهدی (1382). فرهنگ لغات زبان مخفی. چ4، تهران: نشر مرکز.#سنندجی، میرزا شکرالله (1366). تحفۀ ناصری در تاریخ و جغرافیای کردستان. تهران: امیرکبیر.#شاردن، ژان (1374). سفرنامۀ شاردن، ترجمۀ اقبال یغمایی، ج2، تهران: توس.#شاملو، احمد (1378الف). کتاب کوچه. حرف آ، دفتر اول، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1378ب). کتاب کوچه. حرف ب، دفتر اول، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1378ج). کتاب کوچه. حرف پ، دفتر اول، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1379الف). کتاب کوچه. حرف الف، دفتر اول، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1379ب). کتاب کوچه. حرف الف، دفتر دوم، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1379ج). کتاب کوچه. حرف ب، دفتر سوم، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1379د). کتاب کوچه. حرف ت، دفتر اول، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1380). کتاب کوچه. حرف ت، دفتر دوم، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1381). کتاب کوچه. حرف ج، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1393). کتاب کوچه. حرف چ، تهران: مازیار.#شاملو، احمد (1395). کتاب کوچه. حرف ح، تهران: مازیار.#شاهنظری، علیرضا (1393). آثار فتحالله خان شیبانی (1241-1308 ه.ق.). ج2، تهران: مؤسسهٔ نشر میراث مکتوب.#شهری، جعفر (1357). تهران قدیم. تهران: امیرکبیر.#شهری، جعفر (1384). قند و نمک، ضربالمثلهای تهرانی. چ6، تهران: انتشارات معین.#صادقی، علیاشرف (1392). فرهنگ جامع زبان فارسی. ج1، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.#طبرسی، فضلبنحسن (1406ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. ج10، بیروت: نشر دارالمعرفته.#عاقلی، سیامک (1369). «خالیبند» و «سه کردن»». آینده. س16، ش 5 تا 8 .#عریان، سعید (1371). متون پهلوی. تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.#عمید، حسن (1389). فرهنگ عمید. تهران: راه رشد.#عهد جدید (1985). ترجمه به فارسی از زبان اصلی یونانی به نفقه بیبل سوسایتی دارالسطلنه لندن، توسط نسخهٔ الکترونیک massachusetts bible society در سال 1941.#فرزامی، هومن (1397). دشنام و دشنامگویی در زبان فارسی و بعضی گویشهای ایرانی. پایاننامهٔ کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، گروه فرهنگ و زبانهای باستانی دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی.#کتیرایی، محمود (1349). عقاید النساء و مرآت البلهاء: دو رسالهٔ انتقادی در فرهنگ توده. تهران: کتابخانه طهوری.#لیمویی، علی (1390). واژهنامهٔ گویش کرمانشاهی. تهران: نشر ورجاوند.#محمدی خمک، جواد (1379). واژهنامۀ سکزی: فرهنگ لغات سیستانی. تهران: انتشارات سروش.#محمودی بختیاری، بهروز و سمیه سلیمیان (1395). «بررسی بیادبی کلامی در نمایشنامۀ صیادان». جستارهای زبانی. س4، ش1، 129-149.#مردوخ کردستانی، محمد (1379). تاریخ مردوخ. تهران: کارنگ.#مشکور، محمدجواد (1329). کارنامهٔ اردشیر بابکان. تهران: کتابفروشی و چاپخانه دانش.#معین، محمد (1388)، فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.#مکارم شیرازی، ناصر (1305). تفسیر نمونه. ج5، تهران: دارالکتب الاسلامیه.#مینوی، مجتبی و مهدی محقق (1357). دیوان اشعار حکیم ناصر خسرو قبادیانی. ج1، تهران: مؤسسهٔ مطالعات اسلامی دانشگاه مکگیل.#نجفی، ابوالحسن (1378). فرهنگ فارسی عامیانه. تهران: نشر نیلوفر.#نفیسی، میرزا علیاکبرخان (1355). فرهنگ نفیسی (ناظمالاطباء). تهران: کتابفروشی خیام.#هدایت، صادق (1369). توپ مرواری. به اهتمام محمدجعفر محجوب، چ1، سوئد: آرش.#Adams, M. (2012). “restricted access Green's Dictionary of Slang (review)”. Journal of the Dictionary Society of North America. 33, 208-244.#Adams, M. (2016). In Praise of Profanity. USA/Oxford: Oxford University Press.#Bartholomae, Ch. (1904). Altiranishes Wörterbuch. Strassburg: Karl J. Trübner.#Monier-Williams, M. (1899). A Sanskrit-English Dictionary. Oxford: The Clarendon Press.#Munier, A. (2009). The Little Red Book of Very Dirty Word. Adams Media.#Noland, S., & D. M. Warren (1981). “Iranian Values as Depicted in Farsi Terms of Abuse, Curses, Threats, and Exclamations”. Maledicta, The International Journal of Verbal Aggression. Vol. 5, no.1/2, 229-241.#Perper, T., & N. McCoy (1984). “Reviews and Abstracts”. The Journal of Sex Research. 20:1.#Sheidlower, J. (2009). F-WORD. Oxford: Oxford University Press.###