جایگاه اجتماعی کرینگانی:‏ حوزه‌های کاربردی و نگرش گویشوران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی دانشگاه بین ‏المللی امام ‏خمینی‏

2 دانشگاه بین ‏المللی امام ‏خمینی

چکیده

در این پژوهش، وضعیتِ جامعه‌شناختیِ کرینگانی ازمنظرِ حوزه‌های مورد کاربرد زبان و همچنین نگرش گویشوران نسبت به این گونه زبانی بررسی شده است. زبانِ اکثریتِ جمعیتِ آذربایجان، ترکیِ آذربایجانی است. زبانِ اقلیتِ مهاجرِ کرینگانی در تماس با زبان ترکی شرایط خاصِ جامعه‌شناختیِ زبانی ایجاد کرده است. 49 نفر کرینگانی با نمونه‌برداریِ مرحله‌ای جهت پاسخ به سؤالات پرسشنامه به‌عنوان ابزارِ گردآوریِ اطلاعات از مناطق مختلف انتخاب شدند. اطلاعات توصیفی مثل فراوانی، درصد و توزیع پاسخ‌دهندگان و پاسخ‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 21 برای بررسیِ مواردِ کاربردِ کرینگانی و همچنین نگرش گویشوران نسبت به این گونۀ زبانی استخراج شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که گرچه کرینگانی در بعضی حوزه‌های خصوصی مثلاً در ارتباط با بعضی اعضای خانواده کم‌وبیش استفاده می‌شود، در سایر حوزه‌ها حتی حوزه‌های غیرضروری مثلاً در رابطه با خواهر و برادر کرینگانی، این گونۀ زبانی وضعیت پایدار و ایمنی ندارد. اکثر گویشوران نگرش مثبت نسبت به زبان قومی نشان داده‌اند. حمایت لفظی و نگرش مثبت به زبان از یک سو و استفادۀ محدود و محدودتر از این زبان حتی در بعضی حوزه‌های خصوصی با هم‌زبانانِ کرینگانی از سوی دیگر، تناقض‌آمیز هست و موضوعی است که نیاز به کنکاش بیشتری دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Social Status of Karingani: Application and Speakers Attitude

نویسندگان [English]

  • Naser Noori 1
  • Abbasali Zarei 2
چکیده [English]

In this study, the sociolinguistic status of Karingani has been investigated from the perspective of the domains of use as well as the attitudes of speakers towards this language. Azerbaijani Turkish is the language of the majority. The language of the immigrant minority, Karingani, has created special sociological linguistic conditions in contact with the Turkish language. A sample of 49 people was selected through a stepwise sampling to answer the questionnaire questions as a tool for collecting information. Descriptive information such as frequency, percentage and distribution of respondents and responses were extracted using SPSS 21 to investigate the domains of language use and also the participants' attitudes towards this language. The findings indicate that although some people in some private spheres, for example, in connection with some members of the family, use Karingani more or less, in other areas, even unnecessary areas, such as in relation to the sisters and brothers, this linguistic variety is not used so the language is not sociolinguistically stable and safe. Most speakers have shown positive attitude towards ethnic language. Linguistic support and a positive attitude on the one hand, and the limited use of this language, even in some private spheres, on the other hand, are controversial and is an issue that requires further investigation.

فایل پی دی اف را دریافت نمایید

اسماعیلی، محمدرضا، حسن بشیرنژاد و مهرداد روحی‌مقدم (1386). «بررسی جایگاه و کاربرد زبان مازندرانی و نگرش‌های گویشوران نسبت به آن در شهرستان آمل». پژوهشنامۀ علوم انسانی. ش 56، 28-1.
بشیرنژاد، حسن (1379). بررسی جایگاه و کاربرد زبان فارسی و مازندرانی در میان معلمان و دانش‌آموزان متوسطة شهرستان آمل. پایان‌نامة کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدة ادبیات و زبان‌های خارجی.
رجب‌زاده، علی‌اصغر (1383). برخورد زبانی میان فارسی و مازندرانی و ترکی در شهرستان گلوگاه. پایان‌نامة کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدة ادبیات و زبان‌های خارجی.
رمضانی، احمد، آتوسا رستم‌بیگ تفرشی و خدیجه واسو جویباری (1393). «بررسی کاربرد زبان‌های مازندرانی و فارسی در شهر جویبار». زبانشناخت. س5، ش2، پاییز و زمستان، 50-31.
داوری اردکانی، نگار و سید مهدی موسی‌کاظمی (1387). «گویش نایینی: بقا یا زوال؟». گویش‌شناسی. س5، ش7. چاپ اسفند، 54-42.
داورنیا، عباس (1385). علل و شاخصه‌های تغییر زبان ترک‌های تهران. تهران: اندیشه نو.
ذوالفقاری انارکی، سیما (1381). «گویش بختیاری: بقا یا زوال؟» نامۀ انسان‌شناسی. سال اول، ش1، بهار و تابستان، 177-147.
شیخی، تهمینه (1390). «بررسی کاربرد دشواژه‌ها در گفتار گویشوران زبان ترکمنی». زبانشناخت. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. س2، ش2، پاییز و زمستان، 24-11.
صفایی، اسماعیل (1383). بررسی نگرش دانش‌آموزان دوزبانۀ شهر مرند. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
صفرزاده، حبیب (1386). «پژوهشی در گویش تاتی شمال خراسان و کاربرد آن در تصحیح و شرح متون ادب فارسی». مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی مشهد. س40، ش4، 90-69.
عبداللهی، زهرا (1393). «روستای کرینگان با زبان تاتی/ زبانی که هیچکس بلد نیست». برگرفته از https://www.farsnews.com/news/13930603000607/ تاریخ 14/09/1397.
قلی‌فامیان، علیرضا (1395). «گویش‌شناسی ادراکی؛ مطالعه‌ای موردی از ترکی آذری در شهرستان شبستر». جستارهای زبانی. دوره7، ش6 (پیاپی 34)، ویژه‌نامه پاییز، آذر و دی، 96-73.
مدرسی، یحیی و شراره مظفری (1397). «تأثیر نگرش گویشوران بر کاربرد تنوعات گونه‌ای زبان فارسی در استان فارس: پژوهشی اجتماعی- شناختی». فصلنامه زبانشناسی اجتماعی. دوره 2، ش اول، پیاپی3، 50-22.
مشایخ، طاهره (1381). بررسی کاربرد فارسی و گیلکی در شهر رشت. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
میرزاپور، فاطمه، محرم رضایتی کیشه‌خاله و سیدهاشم موسوی (1395). «بررسی نگرش‌های زبانی در گویش تالشی». زبان و زبان‌شناسی. دوره 12، ش23، 129-99.
نوری، ناصر (1393). «تأثیر عوامل مهاجرت برون‌قومی و ازدواج بین‌قومی در میزان مخاطره یا ایمنی زبان ترکی آذربایجانی». زبان و زبان‌شناسی. س10، ش اول، پیاپی 19، 54-37.
 
Adegbija, E. (1994). Language attitudes in Sub-Saharan Africa: A sociolinguistic overview. Clevedon, UK: Multilingual Matters.
Al-Auwal, T. M. R. (2017). “Reluctance of Acehnese Youth to Use Acehnese”. Studies in English Language and Education, 4(1), 1-14.
Baker, C. (1992). Attitudes and language. Clevedon: Multilingual matters.
Bani-Shoraka, H. (2005). “Code-switching and preference marking: Disagreement in Persian/Azerbaijani bilingual conversation”. Proceedings of the 4th International Symposium on Bilingualism. Somerville, MA: Cascadilla Press, 186–198.
Bani-Shoraka, H. (2009). “Cross-generational bilingual strategies among Azerbaijanis in Tehran”. International Journal of the Sociology of Language, 198: 105-127.
Bichani, S. (2015). A Study of Language Use, Language Attitudes and Identities in Two Arabic Speaking Communities in the UK. PhD thesis, University of Sheffield.
Bosnali, S. (2007). Azerbaijani Turkish in Iran: A Sociolinguistic Study [Iran Azerbaycan Turkcesi: Toplumdilbilimsel Bir Inceleme]. Istanbul: Kebikec Yayinlari.
Chessa, E. (2011). Another case of language death? The intergenerational transmission of Catalan in Alghero. Published PhD dissertation. Queen Mary, University of London.
Crystal, D. (2000). Language Death. Cambridge: Cambridge University Press.
Fishman, J. A. (1989). Language and ethnicity in minority sociolinguistic perspective. England: Multilingual Matters LTD.
Fishman, J. A. (2000). “Who speaks what language to whom and when?”. The bilingualism reader. Wei, L. (ed.), London: Routledge, 89-106.
Forrest, W. (2018). “The intergenerational transmission of Australian Indigenous languages: why language maintenance programmes should be family-focused?” Ethnic and Racial Studies, 41(2), 303-323.
Frawley, W. J. (2003). International Encyclopedia of Linguistics. Volume 3. Oxford: Oxford University Press.
Garrett, P. (2010). Attitudes to Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Grenoble, L.A. & Whaley, L.J. (2005). Saving Languages: An Introduction to Language Revitalization. Cambridge: Cambridge University Press.
Holmes, J., M. Roberts, M.Verivaki & A. Aipolo (1993). “Language maintenance and shift in three New Zealand speech communities”, Applied Linguistics, 14 (1), 1-24.
Holmes, J. (2000). An Introduction to Sociolinguistics. London: Longman.
Letsholo, R. (2009). “Language maintenance or shift? Attitudes of Bakalanga youth towards their mother tongue”. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism. 12(5), 581-595.
Madea-Min, R., M. Lukman, M. Darwis, & D. T. Maknun (2015). “The Buginese Language Shift in South Sulawesi”. International Journal of Enhanced Research in Science Technology & Engineering, 4 (2), 1-5.
Mesthrie, R., & Leap, W.L. (2000). “Language contact 1: Maintenance, shift and death”. Introducing sociolinguistics. R. Mesthrie, J. Swann, A. Deumert, and W.J. Leap (eds.), Philadelphia: John Benjamins, 248-78.
Mirhosseini, S. A. & P. Abazari (2016). "My Language is Like My Mother: Aspects of Language Attitudes in a Bilingual Farsi-Azerbaijani Context in Iran". Open Linguistics, 2, 373–385.
Mohamed, N., & N.H. Hashim (2012). “Language Vitality of the Sihan Community in Sarawak, Malaysia”. Kemanusiaan. 19(1), 59–86.
Moradi, N., & Raeesi, H. (2015). “From Vernacular to Official Language: A Case Study of Language Shift in Iran”. International Journal of Educational Investigations. 2(1), 25-36.
Nouri, N. (2015). "Is Azerbaijani Turkish an endangered language? Language attitudes among Azerbaijani youth in Tabriz". Theory and Practice in Language Studies, 5(7), 1476-1481.
Pakpour, P. (2015). Identity Construction: The Case of Young Women in Rasht. Uppsala: Uppsala University Press.
Renkó-Michelsén, Z (2013). “Language Death and Revival: Cornish as a minority language in UK”. Journal of Estonian and Finno-Ugric Linguistics, 4(2), 179–197.
Rezaei, S., A. Latifi, & A. Nematzadeh (2017). "Attitudes towards Azeri language in Iran: a large-scale survey research". Journal of Multilingual and Multicultural Development. 38(17), 931-941.
Simons, G .F. & D. F. Charles (eds.) (2017). Ethnologue: Languages of the World, Twentieth edition. Dallas, Texas: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com.
Spolsky, B. (2012). "Family language policy- the critical domain". Journal of Multilingual and Multicultural Development, 33(1), 3-11.
Suhua, H. (2008). "Assessment of the Social Functions and Vitality of the Yi Language from the Perspective of its Domains of Use." Chinese Education and Society, 41(6), 61-70.
Swiggers, P (2007). “Two key concepts of language endangerment: language obsolescence and language death”. Linguistica, 47(1), 21-33.
UNESCO (2003). "Language vitality and endangerment: UNESCO ad hoc expert group on endangered languages". Accessed May 4, 2010 from www.unesco.org/culture/ich/doc/src/00120-EN.pdf