هویت‌سازی: مطالعۀ موردی دختران در رشت

هویت‌سازی: مطالعۀ موردی دختران در رشت عنوان کتابی است به‌قلم پدیده پاکپور و ویراستۀ کارینا جهانی و بُو اوتاس. این کتابِ 217صفحه‌ای، که در سال 2015 از سوی دانشگاه اوپسالا به زبان انگلیسی منتشر شده است، حاصل پژوهشی زبان‌جامعه‌شناختی دربارۀ تصوراتی است که یازده نفر از دختران 17 تا 28سالۀ رشتی از هویت خود در خلال 14 مصاحبه اظهار کرده‌اند: در این مصاحبه‌ها از «رشتی‌بودن» گاهی به‌مفهوم گویشور گیلکی بودن سخن رفته است، گاه به‌مفهوم اهل رشت بودن، و گاهی هم به‌مفهوم رشتی‌مآب‌بودن. تقریباً همۀ داده‌های پژوهش از بهمن‌ماه 1389 تا اردیبهشت‌ماه 1390 و در قالب مصاحبه‌های هدفمند یا آزاد گردآوری شده‌اند. این داده‌های خام سپس به‌روش اِمیک[1] (یعنی با تمرکز بر تعریف خودِ مصاحبه‌شوندگان از کیستی‌شان) در چارچوبی برساخته از دو رویکرد به نام‌های مقوله‌بندی عضویت[2] و مکالمه‌کاوی[3] تحلیل شده‌اند



[1]- emic : برخلاف این رویکرد، در رهیافت اتیک (etic)، تحلیل‌گر به‌منظورِ وارسی و توصیف الگوهای زبانی، گاه از تمایزهایی بهره می‌گیرد که اگر هم در نظر اهل زبان درک‌پذیر باشند، ارزش ارتباطیِ چندانی ندارند؛ بلکه به‌عنوانِ بخشی از یک نظام تحلیلی، از بیرون بر شواهد تحمیل شده‌اند.
 


[2]- membership categorization analysis (MCA)


[3]- conversation analysis (CA)