باستانی، قادر (1393). «نقش بهرهگیری از فناوریهای نوین در گسترش نظارت همگانی: مطالعۀ موردیِ استفاده از موبایل در شرکت بهرهبرداری راه آهن شهری تهران و حومه (مترو)، برای ارتباط دوسویه با مسافران مترو». مجموعهمقالات سازمان بازرسی شهرداری تهران. برگرفته بهتاریخ مهرماه 1393 از:
پهلواننژاد، محمدرضا و لیدا اصطهباناتی (1387). «بررسی کنشهای گفتار در سخنرانیهای رؤسای جمهور ایران و آمریکا، شهریور 1385 سازمان ملل». پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی. دورۀ 11، ش51، 22- 1.
پهلواننژاد، محمدرضا و مهدی رجب زاده (1389). «تحلیل متنشناسی زیارتنامۀ حضرت امام رضا (ع) برپایۀ نظریۀ کنش گفتار». مطالعات اسلامی- فلسفه و کلام. مشهد. سال چهلودوم، شمارۀ پیاپی 2/85، پاییز و زمستان 1389، 54- 37.
حسینی معصوم، سید محمد و عبداله رادمرد (1394). «تأثیر بافت زمانی- مکانی بر تحلیل کنشِ گفتار، مقایسۀ فراوانی انواع کنشهای گفتار در سورههای مکی و مدنی قرآن کریم». جستارهای زبانی. دورۀ 6. ش3 (پیاپی 24). 162- 135.
زرقانی، سید مهدی و الهام اخلاقی (1391) «تحلیل ژانر شطح بر اساس نظریۀ کنش گفتار»، مجلۀ ادبیات عرفانی، بهار و تابستان 1391، س3، ش6. 80- 61.
زندی، بهمن و فاطمه ربانی (1388). «میزان همخوانی زبان پیام کوتاه با زبان فارسی معیار». فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی. دورۀ دوم شمارۀ یک بهار 1388، 75- 47.
سرل، جان .آر (1385). افعال گفتاری. مترجم: محمدعلی عبدللهی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
شریفی، لیلا (1389). «پیامک: اسپرانتویی نوین: بررسی ساختاری- محتوایی». پژوهش زبان وادبیات فارسی. شمارۀ 16، بهار 1389، 176- 155.
صفوی، کوروش (1379). درآمدی بر معنی شناسی. چ1. تهران: انتشارات سورۀ مهر.
عسکری متین، سجاد و علی رحیمی (1392). «تحلیل گفتمان حقوقی: واکاوی نقش کارگفت در بافت حقوقی». جستارهای زبانی. دورۀ 4، ش4 (پیاپی 16)، 172- 151.
فضائلی، سیدهمریم و محمد (1390). «تحلیل خطبۀ پنجاهویکم نهجالبلاغه بر اساس طبقهبندی سرل از کنشهای گفتاری». مطالعات اسلامی: علوم قرآن و حدیث. مشهد. سال چهلوسوم، شمارۀ پیاپی 3/86. بهار و تایستان 1390، 118- 81.
محمودی بختیاری، بهروز و آرزو
آدیبیک (1389). «تلفن همراه بهعنوان رسانۀ مکتوب: مطالعهای گفتمانی از متون طنز پیام کوتاه فارسی».
فصلنامه پژوهش زبان و ادبیات فارسی. ش،15 بهار 89.
Austin, J. L. (1962). How to Do Things with Words. Oxford: Oxford University Press.
Austin, J. L. (1971). “Performative-Constative”. In
John R. Searle (ed.).
The Philosophy of Language, 13-22. Oxford: Oxford University Press.
Grice, H. P. (1996). “Meaning”. In A. P. Martinich (ed.). The philosophy of language (3rd ed.), 85-91. New York: Oxford University Press.
Huang, Y. (2006). “Speech Acts”. In Brown, K. & A. Barber & R. J. Stainton (eds.). Concise Encyclopedia of Philosophy of Language and Linguistics. Oxford: Elsevier Ltd.
Levinson, S. C. (1983). Pragmatics. Cambridge: Cambridge University Press.
Martin, R. M. (1987). The Meaning of Language. Cambridge, MA: The MIT Press.
Masaki, Y. (2004). “Critique of J. L. Austin’s Speech Act Theory: Decentralization of the Speaker- Centered Meaning in Communication”. Kyushu Communication Studies. Japan, 2004: 2, 27-43.
Searle, J. R. (1975). “A Taxonomy of illocutionary acts”. Language and Knowledge, 344-369. Minneapolis: University of Minneapolis Press.
Strawson, P. F. (1969). “Intention and Convention in Speech Acts". In K. T. Fann (ed.). Symposium on J. L. Austin, 380-400. New York: Humanities Press.