آهنگر، عباسعلی (1379). ساخت جملة مرکب ناهمپایه در زبان فارسی بر پایة نظریة حاکمیت و مرجعگزینی. پایاننامة دکتری، دانشگاه تهران.
ــــــــــــــــ (1381). «بند متمم فعل در زبان فارسی». مجلة زبانشناسی. س 17، ش 2، 27-1.
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1373). دستور زبان فارسی 2، تهران: چ 9، انتشارات فاطمی.
دبیرمقدم، محمد (1364). «مجهول در زبان فارسی». مجلة زبانشناسی. س 2، ش 1، 76-13.
ــــــــــــــــ (1367). «ساخت سببی در زبان فارسی». مجلة زبانشناسی. س 5 ، ش 11، 46-31.
ــــــــــــــــ (1376). «فعل مرکب در زبان فارسی». مجلة زبانشناسی. س 12، ش 1 و 2، 46-2.
ـــــــــــــــــــ (1383). زبانشناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی، تهران: سمت.
شریعت، محمدجواد (1364). دستور زبان فارسی، تهران: اساطیر.
غلامعلیزاده، خسرو (1374). ساخت زبان فارسی، تهران: احیاء کتاب.
قریب، عبدالعظیم و همکاران (1332) [1364]. دستور زبان فارسی پنج استاد، تهران: اشرفی.
کریمی، سیمین (1376). «از ژرفساخت تا ساخت منطقی و نظریة مینیمالیست». مجلة زبانشناسی. س 12، ش 1 و 2، 95- 47.
مشکوةالدینی، مهدی (1373). دستور زبان فارسی بر پایة نظریة گشتاری، مشهد: دانشگاه فردوسی.
منصوری، مهرزاد (1384). «ساخت سببی زبان فارسی بر اساس طرح پوستة فعلی». زبان و زبانشناسی. ش 1،114-91.
میرعمادی، علی (1379). نحو زبان فارسی در قالب برنامة کمینگی، تهران: فرهیخته.
Baker, M. (1988). Incorporation.Chicago:University ofChicago Press.
Bowicz, K.J. & Baker, M.C. (2003). “On Directionality and the Structure of the Verb Phrase: Evidence from Nupe”. Syntax. Vol.6, Issue 2 : 115-155.
Browning, M. & Ezzat Karimi (1990). “Scrambling in Persian”. In: the proceedings of the Tilburg Scrambling Conference: 1-21.
Chomsky, N. (1981). Lectures on Government and Binding. Dordrecht: Foris Publications.
ـــــــــــــــــ (1986). Barriers. Cambridge, Mass.: the MIT Press.
ـــــــــــــــــ (1995). The Minimalist Program. Cambridge, Mass.: the MIT Press.
Comrie, B. (1991). Language Universals and Linguistic Typology.Chicago:University ofChicago Press.
Cook, V.J. & Newson, M. (1996). Chomsky’s Universal Grammar.Oxford: Blackwell Publishers.
Hornstein, Norbert, Jairo Nunes, & Kleanthes K. Grohmann (2005). Understanding Minimalist. Cambridge: Cambridge University Press.
Darzi, Ali (1996). Word Order, NP-Movements, and Opacity Conditions in Persian. PhD Dissertation,University ofIllinois,Urbana.
Karimi, Simin (1989). Aspects of Persian Syntax, Specificy, and the Theory of Grammar. Ph.D Dissertation,University ofWashington.
Keenan, E.L., and B. Comrie (1977). “Noun Phrase Accessibility and Universal Grammar”. Linguistic Inquiry. VOL.8(1): 63-99.
Koopman, H. & D. Sportiche (1991). “The Position of Subjects”. Lingua. VOL.85, 211-258.
Larson, R. (1988). “On the Double Object Construction”. Linguistic Inquiry. VOL.19: 335-391.
ـــــــــــــ (1990). “Double Objects Revisited: Reply to Jackendoff”. Linguistic Inquiry. VOL.21: 589-632.
Mohammad, J. & Simin Karimi (1992). “Light Verbs Are Taking Over: Complex Verbs in Persian”.In Proceeding of the West Coast Conference on Linguistics (WECOL): 195-212.
Radford, A (1997). Syntactic and the Structure of English.Cambridge:CambridgeUniversity Press.
ــــــــــــــ (2004). Minimalist syntax: Exploring the Structure of English.Cambridge:CambridgeUniversity Press.
Sauerland, U. (1999) “Erasability and Interpretation”. Syntax. VOL.2, Issue 3:161-188.
Stepanov, A. (2001). “Late Adjunction and Minimalist Phrase Structure”. Syntax. VOL.4, Issue 2: 94-125.
Yang Charles, D. (1999). “Unordered Merge and its Linearization”. Syntax. VOL.2, Issue 1: 38-64.
Zwart, C. & Jan-wouter (2001). “Syntactic and Phonological Verb Movement”. Syntax.VOL. 4, Issue 1: 34-62.