زبان و زبان‌شناسی

واژة “ عروس“ در فرهنگ ژرمنی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

مقالة حاضر به بررسی واژة عروس (Braut) در زبان ژرمنی و ریشه‌شناختی آن با توجه به چند زبان دیگر خانوادة زبانی هند و اروپایی می‌پردازد. از این کلمه، معانی:  زوجة شرعی، زن در روز ازدواج، نامزد، همسرِ پسر، دوشیزه، باکره و همبستر از متن‌های گوناگون باستان و میانه در دست است. در یک دوره، معنای صفتی هم داشته است که احتمالاً کلمة عروسی (Hochzeit) هم‌ریشه با این معنی است. در تحولات آوایی این واژه, بار فرهنگی آن را نباید فراموش کرد. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

“BRAUT” in german Culture

نویسنده [English]

  • Parisa Derakhshan Moghaddam

چکیده [English]

This Paper studies the word “BRAUT” in german language and the ethymology comparing to a few other Indo-european languages.
There are many meanings related to this word such as: legal partner, woman on her wedding’s day, fiancée, bride, maid, bedfellow, which are coming from different old and middle texts. Probably the term “Hochzeit” (= wedding) comes from an adjective meaning in past.
According to the ethymological view, should be necessary not to forget the cultural aspect of this word.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ethymology
  • Language
  • Linguistics
  • Semantics

به فایل پی دیاف مراجعه شود.

Bechtel, Friedrich (1914): Lexilogus zu Homer. Etymologie und Stammbildung homerischer Wörter. Halle (Nachdruck Darmstadt 1964), (S. 200 f.).
Braune, Wilhelm (1907): Nhd. Braut in den germanischen Sprachen. In: BGDSL 32, S. 30-59. Ausgehend von der Auseinandersetzung mit Behaghel im gleichen Band S. 6-9. Vgl. auch die “Nachträge zu Braut”, im gleichen Band S. 559-562.
Domaszewski, A. von (1893): Das deutsche Wort Braut in lateinischen Inschriften. In: Neue Heidelberger Jahrbücher 3, S. 193-197.
Fischer, Andreas (1986): Engagment, Wedding and Marriage in Old English. Heidelberg.
Gundermann, G. (1901): Das deutsche Wort Braut bei Römern und Griechen. In: ZdW 1, S. 240-246.
van Helten, W. (1909). Zur Etymologie von Braut. In : BGDSL 35, S. 306-310.
Kauffmann, Friedrich (1910): Braut und Gemahl. In: ZdPh 42, S. 129-153.
Kluge, Friedrich (1909): Zur deutschen Etymologie. III (Braut). In: BGDSL 34, S. 561-566.
Köstler, Rudolf (1943): Raub-, Kauf-und Friedelehe bei den Germanen. In: ZRG, gm. Abt. 63, S. 92-136.
W. Krogmann (1932): Frutis. In : Glotta 20, S. 175-180.
ders. (1934): Brautlauf und Braut. In: WuS 16, S. 80-90.
Loewe, Richard (1906): Altgermanische Elemente der Balkansprachen. I Griechisch. A Vermittlung durch das Latein. 5. Mgr. brýtis. In: ZvS 39, S. 276-280.
Markey, T. L. (1985): Possession and “Own” (in Indo-European and Beyond). In: Hansjakob Seiler & Gunter Brettschneider (eds.): Language Invariants and Mental Operations. Tübingen. S. 124-134.
ders. (1987): The Lexical Semantics of Western Indo-European “Girl”. In: Aspects of Language. Studies in Honour of Mario Alinei, ed. N. Arhammar & A. Hagen. Amsterdam. S. 275-288.
Thieme, Paul (1963): “Jungfrauengatte”. In: ZuS 78, S. 161-248.
von Kraus, Carl (1952): Deutsche Liederdichter des 13. Jahrhunderts, Tübingen 38nI.
Wiedemann (1902): Etymologien. 2. Got. brūþs und andre idg. Verwandtschaftsnamen. In: BKIS 27, S. 205-226 (speziell bis 218).
 
آموزگار، ژاله و احمد تفضلی، 1375. اسطورة زندگی زردشت. تهران: چشمه.
 
زبان و زبان‌شناسی
دوره 1، شماره 2 - شماره پیاپی 2
آذر 1384
صفحه 119-128