زبان و زبان‌شناسی

بررسی فرایند تولید و درک حشوهای گفتمانی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

دانشگاه صنعتی شریف

چکیده

نظریه‌های مطرح در علم زبان‌شناسی، در سطح تولید، تراز زبان را حاصل برایند دو نیروی کمترین تلاش و بیشترین بهرة اطلاعی می‌دانند و به رعایت اختصار کلام تأکید دارند. از سوی دیگر، درک کلامِ بدون حشو، نیازمند دقت و توجه بسیار است. عدم حضور حشوهای زبانی، سرعت درک پیام را در استنباط ‌های پیچیده کاهش می‌دهد و شاهدی برای تقویت باورها، رفع ابهام‌ها و در نهایت، تقلیل جهان‌های ممکن، در اختیار مخاطب قرار نمی‌دهد. در صورتی‌که بپذیریم وقوع حشو در زبان بر خلاف اصل کم‌کوشی و شرط کمیت از اصول گرایس است، باید برای حضور حشوهای زبان تبیینی ارائه دهیم. هدف از نگارش این مقاله، بررسی دلایل وقوع حشو در امر ارتباط بااستفاده از داده های زبان فارسی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Redundancies in conversation: a study on the process of producing and understanding

نویسنده [English]

  • Parvaneh Khosravizadeh

چکیده [English]

This article considers the function of redundancies at the discourse level of language. It examines the reason(s) why people use informationally redundant utterances.
Semantic redundancies identify unnecessary or predictable information in some stretch of language usage. From the theoretical point of view, the application of them is plausible by virtue of the principle of least effort (Martinet, 1962), and maxim of quantity (Grice, 1975). However, at the discourse level of communication, speakers use a considerable amount of redundant utterances in their daily conversation. This article is an attempt to explain the paradox.

فایل پی دی اف را دریافت نمایید

باطنی، محمدرضا (1374). مسائل زبان‌شناسی نوین (ده مقاله). تهران: آگاه.
پالمر ، فرانک (1976) . نگاهی تازه به معنی شناسی . ترجمه کورش صفوی . تهران : نشر مرکز.
پژمان، عباس (1384). «زیبایی‌شناسی حشوها». سازمان میراث خبری : مشهد.
ثمره،یدالله (1374). آواشناسی زبان فارسی، آواهاوساخت آوایی هجا . تهران: مرکز نشر  دانشگاهی.
خرمایی، علیرضا (1380). رویکردی نحوی- کلامی به مبتداسازی گروه‌های اسمی در زبان فارسی. پایان‌نامه    برای دریافت درجة دکتری در رشتة زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تهران.
   صفوی ،کوروش (1382). معنی‌شناسی کاربردی. تهران: همشهری.
Chomsky, N. & Halle, M. (1968). The sound pattern of English. Cambridge, MA:  MIT Press.
Finnin, W., Joshi, A. & Webber, B. (1986). “Natural Language interactions  with artificial experts”.  Proceedings of the IEEE, 74(7): 921-938.
Grice, H.P. (1975). “Logic and Conversation”. In P.Cole and J.L.Morgan )eds.), Syntax and         Semantics, Vol 3, Speech Acts. New York: Academic Press.
Halle,M. (1959). The sound Pattern of Russian. The Hague: Mouton. Jakobson, R. (1960). “Linguistics and Poetics”. In T. Sebeok, (ed.), Style in Language, Cambridge, MA:      M.I.T. Press, 350-377.
Lambrecht, K. (1996). Information Structure and Sentence Form: Topic, Focus and the     Mental Representations of Discourse Referents. Cambridge: Cambridge University       Press.
Leech, G. (1983). Principles of Pragmatics. London: Longman.
Levinson, S.C (1979). “Activity types and Language”, Linguistics, 17: 365-399.
Ringen, C. (1988). “Underspecification theory and binary features”. In: Phonologica        1988: Proceedings of the 6th International Phonology Meeting. Cambridge:    Cambridge University Press (1992). Part II, 145-160.
Schegloff, A. (1982). “Discourse as an interactional achievement: Some uses of ‘uhhuh‘and          other things that come between sentences” in D. Tannen (ed.) Analyzing Discourse:  Text and Talk, Georgetown: University Press, 71-93.
Searle, J.R. (1979). Expression and Meaning. Cambridge: Cambridge University Press.
Shannon, C.E & Weaver, W. (1949). the Mathematical Theory of Communication. Urbana,           Ill.: University of  Illinois press.
Shibatani, M. (1973). “Lexical versus periphrastic causatives in Korean”. Journal of         Linguistics. Cambridge: Cambridge University Press. 9:281-297.
Sperber, D. & Wilson, D. (1981). “Irony and the use-mention distinction”. In Peter Cole   (ed.): Radical Pragmatics. New York: Academic Press. 295-318.
Walker, M.  (1993). Informational Redundancy and Resource Bounds in Dialogue. University of Pennsylvania, Philadelphia, PA.
Ward, G.L. (1990) “The discourse functions of  VP Proposing”. Language. 66(4): 742-763.
Ward, G.L. & Hirschberg, J. (1991). “A Pragmatic analysis of tautological utterances”.      Journal of Pragmatics. 338-351.         
Whittaker, S. & Stenton, P. (1988). “Cues and control in expert client dialogues”. In         Proceeding of 26th Annual Meeting of the ACL, Association of Computational   Linguistics, 
زبان و زبان‌شناسی
دوره 5، شماره 9 - شماره پیاپی 9
خرداد 1388
صفحه 33-48