نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
تحقیقاتِ انجامشده بر روی ساعت، عموماً پیرامون چگونگی و مراحل رشدِ دانشِ زمان در افراد گوناگون بوده است، و بهطور ضمنی چنین فرض شده که تنها یک شیوۀ خوانشِ ساعت وجود دارد. این نوشته، تفاوتی بسیار مهم را، که در زبان اشارۀ یک فرد ناشنوا مشاهده شده است، مورد مطالعه قرار میدهد. این فرد ناشنوا، ساعت را برپایۀ دو نقطۀ ارجاعیِ نیمهشب و نیمروز میخواند. براینمونه، زمانیکه ساعت "9 صبح" است، وی با اشاره نشان میدهد که "3ساعت به نیمروز" باقی مانده است. و یا زمانیکه ساعت "2صبح"، و یا بهعبارتی "2شب" است، او با اشاره نشان میدهد که "2 ساعت بعد از نیمهشب" است. این نوشته در صدد درکِ عللِ پیدایشِ ایننوع خوانشِ ساعت است. و درنهایت با اشاره به ارتباط میان اوقات شرعیِ اقامۀ نماز و مفاهیم نیمروز و نیمهشب به تبیین این شیوه میپردازد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
A Novel System of Telling the Time: The case of Midday and Midnight as Focal Points in a Home Sign Language
نویسندگان [English]
چکیده [English]
Previous studies on clocks have mostly worked on the development of clock knowledge. It is implicitly assumed that there seems to be no basic difference in the way people read a clock. This study highlights a big difference found in the language of a home signer. She reads the clock by referring to midnight and midday. For example when we say “nine o’clock in the morning” she would say – or rather gesture - “three to midday”, or when we say “two o’clock in the morning” she would gesture “two after midnight”. This study explores the root of this difference and suggests that it is influenced by religious beliefs.
کلیدواژهها [English]
فایل پی دی اف را دریافت نمایید