نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

• عصمت الله میاخیل ¹
• محمد دبیرمقدم ²

¹ دانشجوی دکترای زبان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران، ایران

² استاد زبان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

زبان پشتو از لحاظ رده‌شناسی از زبان‌های (فاعل _ مفعول_ فعل) یا (SOV) است و از جمله زبان‌های پس‌اضافه‌ای به شمار می‌رود. این زبان در بندهای مستقل، همپایه و وابسته ترتیب واژگانی (فاعل_ مفعول_ فعل) دارد. زبان پشتو در کشورهای افغانستان، پاکستان و حتی در هندوستان صحبت می‌شود و زبان رسمی و ملّی گویشوران افغانستان است. هدف پژوهش حاضر، ارائۀ تحلیلی از نظام نمود در زبان پشتو است. روش اتخاذ شده در این مقاله مبتنی بر نظریۀ دوبخشی اسمیت (1997) است. در این راستا برای واکاوی انواع نمودهای موقعیتی در زبان پشتو پیکرۀ وسیعی از افعال ساده و مرکب بررسی خواهد شد. پرسش‌های اصلی پژوهش به دنبال این هستند که نمود در زبان پشتو چگونه بازنمایی می شود و چه ویژگی‌های دارد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که پنج گونه از نمودهای موقعیتی در این زبان وجود دارند که هم نشانگر رخدادهای بیرونی و هم تابع محاسبات نحوی هستند. زبان پشتو در زمان‌های حال و گذشته نمود تام و ناقص دارد. نمود، که در زبان پشتو «aṛx» گفته می‌شود زمان درونی فعل است و مطلق بودن یا استمرار فعل را نشان می‌دهد. نمود در زبان پشتو با وندهایی که پس از فعل می‌آید، همچنین با تغییر جایگاه تکیه بازنمایی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• نمود موقعیتی
• نمود دیدگاهی
• نمود ناقص
• نمود تام
• زبان پشتو

عنوان مقاله [English]

Aspect in Pashto Language

نویسندگان [English]

• Ismatullah Miakhil ¹
• Mohammad Dabir-Moghaddam ²

¹ PhD Student of Linguistics,, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

² Full professor of Linguistics, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The Pashto language is classified as a (subject-object-verb) or (SOV) language, and it is one of the post-position languages. This language is lexical-based in independent, coordinating, and dependent clauses (subject-object-verb). Pashto is spoken in Afghanistan and Pakistan and even in India. It is the official and national language of Afghanistan. Most people of Afghanistan speaks Pashto. The aim of the present research is to present an analysis of the Aspect system in Pashto language. The method adopted in this article is based on Smith's (1997) bipartite theory. In this regard, a wide body of simple and compound verbs will be analyzed to analyze the types of situational Aspect in Pashto language. The main questions of research are how the Aspect is represented in Pashto language and what are its characteristics. The results of research show that there are five types of situational expressions in this dialect which both indicate external events and are dependent to syntactic calculations. Pashto language has perfective and non-perfective aspect in past and present tenses. Aspect which is called “aṛx” in Pashto, is internal time of Verb and Show perfective and non-perfectives of an action. In Pashto language the aspect is shown with affixes and accent transfer of syllables.

کلیدواژه‌ها [English]

• situation aspect
• view point aspect
• perfective aspect
• non-perfective aspect
• Pashto language