زبان و زبان‌شناسی
انضمام در زبان فارسی
نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسنده
دانشگاه ایلام
چکیده
این پژوهش ضمن معرفی رویکردهای مطرح در خصوص انضمام، به بررسی انضمام در زبان فارسی پرداخته است. در این پژوهش با استناد به برخی از صورت‌های انضمام در زبان فارسی، استدلال شده است که هیچ کدام از رویکردهای نحوی و واژگانی نمی‌تواند به درستی پدیدة انضمام را در زبان فارسی توجیه کند. داده‌های زبان فارسی نشان می‌دهند که رویکردی می‌تواند پدیدة انضمام را تبیین کند که عوامل کاربردشناختی را در این پدیده لحاظ کند. در این پژوهش همچنین استدلال شده است که انضمام و ترکیب، هر دو بر روی یک پیوستار قرار دارند و نمی‌توان آن دو را کاملاً از یکدیگر جدا دید.
در این پژوهش استدلال شده است که دامنة انضمام در زبان فارسی گسترده است و اشکال مختلفی را در بر میگیرد؛ از آن جمله می‌توان به انضمام اسم به فعل ساده، انضمام فعل به فعل مرکب، انضمام اسم + گروه حرف اضافه + فعل مرکب یا ساده، انضمام اسم در جملة دو مفعولی، انضمام گروه حرف اضافه اشاره کرد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Noun Incorporation in Persian
نویسنده [English]
- Mehrzad Mansoori
چکیده [English]
Noun Incorporation (NI) is argued to result from head movement in which the head of an object Noun Phrase moves into the verb creating a Complex Verb (CV) or from word formation rules applying in the lexicon. This paper, argues that NI and CV are not unrelated processes, but points on the same continuum. The paper also argues that neither Baker’s (1988) syntactic approach nor Rosen’s (1989) lexical approach which do not pay enough attention to semantic and pragmatic aspects of the process can account for NI in Persian.
The study indicates that incorporation in Persian is of various types , such as N+V , V + Compound V, N+PP+V, N+PP+ CV and PP+ V.
به فایل پی دی اف مراجعه شود
)