نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

• رضا صحرائی

دانشجوی دوره ی دکتری زبانشناسی همگانی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

این مقاله با هدف بررسی زمان آینده در زبان به طور عام و در زبان های فارسی و انگلیسی به طور خاص نگارش شده ، لذا موضوع اساسی آن این است که مفهوم آیندگی در زبان تا چه حد با واقعیت کاربردی آن مطابق است . مقاله در چهار بخش طراحی شده است . بخش اول ملاحظات نظری مرتبط با موضوع مقاله را مطرح می کند. این بخش خود چهارچوب بخش های دوم و سوم می شود که در آنها به ترتیب پیوستار مفهوم آیندگی در زبانهای انگلیسی و فارسی ارائه شده است . بخش آخر نیز نتیجه گیری را در بر دارد که البته با پیشنهادی برای مطالعات بیشتر پایان می یابد .

کلیدواژه‌ها

• آینده نما
• آیندگی
• مرتبط بودن آنی
• جهان های ممکن
• نمود آینده
• آینده پیش فرض
• دستوری شدگی

عنوان مقاله [English]

Futurates in Persian and English: An Informal Analysis

نویسنده [English]

• Reza Sahrayi

چکیده [English]

   This article provides an informal semantic analysis for future forms in Persian and English languages. At first, the author goes through the vexed question of whether these languages possess such a thing as future tense. Providing his argumentation, he suggests that Futurity is not an absolute linguistic concept. Then, he compares and contrasts the use of different futurates (different future forms) in English and Persian. Based on the results of this process, he proposes a continuum for futurity in Persian (see 42). In that continuum, it is suggested that xastæn (meaning will) is the default future; that is, it is used only when the general preconditions for other futurates don't exist. Finally, it is concluded that the concept of futurity has been merged in other tenses, especially Simple Present. That is why , it is normally expressed with  these tenses.