ابوالقاسمی، محسن (1378). واژگان زبان فارسی دری. تهران: مؤسسۀ فرهنگی گلچین ادب.
ترادگیل، پیتر (1376). زبان‌شناسی اجتماعی. ترجمۀ محمد طباطبایی، تهران: آگاه.
صادقی، علی اشرف (1375). «زبان معیار». دربارۀ زبان فارسی. زیرنظر نصرالله پورجوادی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
فرای، ریچارد ن. (1358). عصر زرین فرهنگ ایران. ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، تهران: سروش.
مدرّسی، یحیی (1368). درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ناتل خانلری، پرویز (1373). زبان‌شناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
Fasold, R. (1984). The Sociolinguistic of Society. Oxford, Blackwell.
Ferguson, C. A. (1968). “Language development”. Sociolinguistics Prescriptives. Th. Huebner (ed.), Oxford: Oxford University Press (1996).
Fishman, J. A. (1968). Readings in the Sociology of Language. The Hague, Mouton.
Garvin, P. & M. Mathiot (1956). “Urbanization of Guarani language: a problem in language and culture”. Readings in the Sociology of Language. J. A. Fishman (ed.), The Hague, Mouton, 1968.
Halliday, M. A. K., A. McIntosh, & P. Strenvens (1964). “The users and uses of language”. Readings in the Sociology of Language. J. A. Fishman (ed.), The Hague, Mouton, 1968.
Haugen, E. (1959). “Language planning in modern Norway”. Reading in the Sociology of Language. J. A. Fishman (ed.), The Hague, Mouton, 1968.
Lodge, R. A. (1993). French: From Dialect to Standard. Routledge.
Milroy, J. & L. Milroy (1985). Authority in Language. London: Routledge & Kegan Paul.
Rubin, J. (1977). “Language standardization in Indonesia”. Language Planning Processes. J. Rubin et al. (eds.), The Hague, Mouton.
Wardhaugh, R. (1994). An Introduction to Sociolinguistics. Blackwell
)