انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1379). دستور زبان فارسی1. تهران: فاطمی.
بیجنخان، محمود (1386). پیکره متنی زبان فارسی، پژوهشکده پردازش هوشمند علایم.
راسخمهند، محمد (1394).کاربردهای مختلف ضمایر نکره در برخی زبانهای ایرانی نو؛ مجموعه مقالات دومین همایش زبانها و گویشهای ایرانی؛ تهران: مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی: 203-226.
راسخمهند، محمد (1396). نحو زبان فارسی، نگاهی نقشی-ردهشناختی. تهران: آگه.
شفایی، احمد (1363). مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: انتشارات نوین.
طباطبایی، علاءالدین (1381). «اسم و صفت در زبان فارسی». نشر دانش. س19، ش1، 59-62.
طباطبایی، علاءالدین (1395). ترکیب در زبان فارسی: بررسی ساختاری واژههای مرکب. تهران: کتاب بهار.
قریب، عبدالعظیم و دیگران (1373). دستور زبان فارسی (پنج استاد). تهران: جهان دانش.
کریمیدوستان، غلامحسین (1386). «اسامی و صفات گزارهای در فارسی». دستور. س3، ش3، 187-202.
کریمی، امین و والی رضایی (1397). «صفتهای فاعلی و مفعولی از دیدگاه سرنمون ردهشناختی». مجلة زبان فارسی و گویشهای ایرانی. س3، ش2، پیاپی 6، 112-93.
خرمایی، علیرضا (1387). «صفت فاعلی مرکب مرخم: آری یا خیر؟». مجلۀ زبان و زبانشناسی. س4، ش1، پیاپی 7، 76-63.