ابوالحسنیزاده، وحیده (1390). بررسی صوتشناختی و شنیداری واژهبستها در زبان فارسی. رسالۀ دکتری زبانشناسی، دانشگاه تهران.
اسلامی، محرم (1379). شناخت نوای گفتار زبان فارسی و کاربرد آن در بازسازی و بازشناسی رایانهای گفتار. رسالۀ دکتری، دانشگاه تهران.
اسلامی، محرم (1384). واجشناسی: تحلیل نظام آهنگ زبان فارسی. تهران: سمت.
اسلامی، محرم (1388). «تکیه در زبان فارسی». دوفصلنامة علمی-پژوهشی پردازش علائم و دادهها. س4، ش1، پیاپی 11: 12-3.
بیجنخان، محمود (1384). واجشناسی: نظریه بهینگی. تهران: سمت.
بیجنخان، محمود و ماندانا نوربخش (1385). «واجشناسی نوایی و زبان فارسی». ویژهنامۀ زبانشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی، ش14 و 15: 33-18.
راسخمهند، محمد (1383). «معرفی نظریة بهینگی و بررسی تکیه در زبان فارسی». مجلۀ زبانشناسی. س19، ش1، پیاپی 37: 66-42.
شجاعی، راضیه و محمود بیجنخان (1391). «تحلیل رسایی- بنیاد کاهش خوشههای همخوانی در تلفظ کودکان فارسیزبان». پژوهشهای زبانشناسی. س4، ش1: 20-1.
Amini, A. (1997). “On stress in Persian”. Toronto Working Papers in Linguistics.16 (1). 1-20.
Ferguson, C. A. (1957). “Word stress in Persian”. Language. 33: 123-135.
Kahnemuyipour, A. (2003). “Syntactic categories and Persian stress”. Natural Language and Linguistic Theory. 21: 337-379.
McCarthy, J. J. (2008). Doing Optimality Theory: Applying Theory to Data. Oxford: Blackwell.
Prince, A. & P. Smolensky (1993). Optimality Theory: Constraint Interaction in Generative Grammar. Ms., Rutgers University, New Brunswic and University of Colorado, Boulder.