بارانی، حسین (1382). بررسی مبانی فرهنگ مرتع‌داری در بین گله‌داران البرز شرقی. پایان‌نامه دکتری منتشرنشده. دانشگاه تهران.
دبیرمقدم، محمد (1387). «زبان، گونه، گویش و لهجه: کاربردهای بومی و جهانی». ادب‌پژوهی، ش5، 128-91.
رنجبر، محمود و رقیه رادمرد (1382). بررسی و توصیف گویش گالشی. رشت: نشر گیلکان.
کیا، محمدصادق (1326). واژه‌نامۀ طبری. تهران: انجمن ایرانویج.
محمودی بختیاری، بهروز (1389). «مستندسازی و بررسی گویش‌های ایرانی به‌عنوان میراث فرهنگی». زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، ش2، 103-85.
مدرّسی، یحیی (1368). درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
Borjian, H. and M. Borjian (2008). “The Last Galesh Herdsman: Ethno-Linguistic Materials from South Caspian Rainforests”. International Journal of Iranian Studies, 41 (3): 365-402.
Cheung, J. (2007). Etymological Dictionary of the Iranian Verb [Leiden Indo-European Etymological Dictionaries Series, 2]. Leiden-Boston: Brill.
Crystal, D. (2000). Language Death. Cambridge: Cambridge University Press.
Fasold, R. (1984). The Sociolinguistics of Society. Oxford: Blackwell.
Himmelmann, N. (1998). “Documentary and Descriptive Linguistics”. In Linguistics 36: 161-195.
Labov, W. (1972). Sociolinguistic Patterns. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Shokri, G.; C. Jahani, & H. Barani (2013). When Tradition Meets Modernity. Uppsala: Uppsala University.
)