باقری، مهری (1375). مقدمات زبان شناسی، تهران: قطره.
حق‌شناس، علی‌محمد (1356). آواشناسی، تهران: آگاه.
خانلری، پرویز (1373). دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: توس.
شکری، گیتی (1374). گویش ساری (مازندرانی)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کردزعفرانلوکامبوزیا، عالیه (1382). «ساخت اسم‌های تحبیبی در زبان انگلیسی». مجلة زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه سیستان و بلوچستان. ش 1، 130 – 123.
ــــــــــــــــــــــــــــ (1379 ). واج‌شناسی خود واحد و کاربرد آن در فرایندهای واجی زبان فارسی. پایان‌نامة دکتری، دانشگاه تهران (چاپ نشده)
کلباسی، ایران (1364 ). «کوتاه‌کردن نام‌های خاص در زبان فارسی محاوره‌ای». مجلة زبان‌شناسی. س 2، ش3، 51 - 47.
مشکوة‌الدینی، مهدی (1374). ساخت آوایی زبان، مشهد: دانشگاه فردوسی.
مکنزی، دیویدنیل (1379). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمة مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی .
هایمن، لاری. ام (1368). نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل. ترجمة یداله ثمره، تهران: فرهنگ معاصر.
Catford, J, (1988). A Practical Introduction to Phonetics.Oxford: Clarendon Press.
Crystal, D. (2003). A Dictionary of Linguistics & Phonetics. Oxford: Blackwell Publishers.
Kenstowicz, M. (1994). Phonology in Generative Grammar.Oxford: Blackwell Publishers.
Odden‚ D .(2005). Introducing Phonology.CambridgeUniversity Press.
)