بندهای متممی، چه از نوع فاعلی و چه از نوع مفعولی، در سابقۀ مطالعۀ این دو مفهوم، همواره به عنوان بند پیرو در نظر گرفته می‌شوند و افعالی که چنین بندهایی می‌پذیرند با عنوان فعل اصلی معرفی می‌شوند. در این پژوهش با رویکردی معنامدار و مشخصاً براساس مفاهیم مطرح در فرانقش تجربی در دستور نقش‌گرای نظام‌مند، به بازتعریف مفاهیم بند پایه و پیرو می‌پردازیم. با این نگاه و براساس چیستی پیام، مشخص می‌شود که بندهای معروف به بند پیرو، درواقع محتوای اصلی پیام هستند و بندهای معروف به بند پایه تنها ویژگیهای دستوری فعل جمله را منتقل می‌کنند. ویژگی دستوری مطرح در بندهای معروف به بند پایه درواقع همان مفهوم وجه است که می‌تواند به شکل قیدی، حرف‌اضافه‌ای، با استفاده از فعل‌های وجهی و همچنین در قالب یک بند ظاهر شود. به این ترتیب، بندهای به‌اصطلاح پیرو به‌لحاظ معنای گزاره‌ای، اصلی خواهند بود و وابستگی آنها به بندهای به‌اصطلاح پایه تنها به لحاظ ویژگیهای دستوری خواهد بود. در مقابل بندهای به‌اصطلاح پایه، به لحاظ محتوای معنایی جمله به بند دیگر در جمله وابسته‌اند. در معرفی وضعیت بندهای پایه و پیرو و بررسی فرضیه این پژوهش پس از معرفی انواع وجه و ارائه نظرات مختلف در خصوص آن، از آزمون پرسش بله/ خیر برای تعیین بند اصلی در جملات مرکب استفاده شده است.
Redefining the Concepts of Dependent and Independent Clauses According to a Functional Approach
نویسندگان [English]
Azadeh Mirzaei
چکیده [English]
The subject and object complement clauses, according to review literature on these two concepts, always are considered as dependent clauses and the verbs which are accompanied with these two clauses are introduced as main verbs. In this study, the concepts of dependent and independent complement clauses according to a semantic approach, in particular within the framework of the experiential metafunction in Systemic Functional Grammar, are redefined. With this view and based on the propositional content of the message, the clauses known as the dependent clauses actually contain the original content of the message in the sentence and the clauses known as the independent clauses define only the event structure of the verb of the sentence. The independent clauses which are responsible for representing the concept of mood can also appear in the form of an adverb, prepositional phrase and modal verbs instead of clausal format. Thus, the so-called dependent clauses, based on the propositional content of massage are the main part of the sentences and their verbs are dependent on the so-called independent clauses just because of the grammatical features. Instead, the so-called independent clauses are semantically dependent on the other clause in the sentence. In this research the yes/no question test was used to determine the main clause in compound sentences.
Cristofaro, S. (2005). Subordination. Oxford: Oxford University Press.
Halliday, M., & C. M. Matthiessen (2014). Halliday’s Introduction to Functional Grammar. London and New York: Routledge.
Noonan, M. (2007). [FA1] “Complementation”. Language Typology and Syntactic Description, volume 2: Complex Construction. T. Shopen (Ed.), 2nd Edition, Cambridge: Cambridge University Press, 52-150.
Palmer, F. R. (2001). Mood and Modality. Cambridge: Cambridge University Press.
Taleghani, A. H. (2008). Modality, Aspect and Negation in Persian. Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Thompson, G. (2014). Introducing functional grammar. London and New York: Routledge.
Van Valin, Jr, R. D. (2005). Exploring the syntax-semantics interface. New York: Cambridge University Press.
Wurmbrand, S. (1998). Infinitives. (Ph.D. dissertation). Cambridge MA: MIT.
ابتدای صفحه