آرلاتو، آنتونی. (1384).
درآمدی بر زبان‌شناسی تاریخی. ترجمۀ یحیی مدرسی. چاپ دوم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ## ابن‌رسته. (1365).
الاعلاق النفیسه. تهران: چاپ امیرکبیر. ## ابوالقاسمی، محسن. (1383).
دستور تاریخی زبان فارسی. چاپ چهارم، تهران: انتشارات سمت. ## احدیان، محمدمهدی. (1388). «بررسی ریشه‌شناختی دو جای‌نام در استان همدان (نهاوند و آدراپانا)».
پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شمارۀ پانزدهم، زمستان 1388، 174- 159. ## احدیان، محمدمهدی. و رحمان بختیاری. (1388). «درآمدی بر جای‌نام‌شناسی ایران».
جستارهای ادبی ، شمارۀ 165، 199- 181. ## بختیاری، رحمان. (1389). «بررسی خاستگاه واج /l/ در زبان فارسی».
مجلۀ پژوهش‌های زبانی. شمارۀ 1، دورۀ 1، 44- 29. ## برهان، محمدحسین‌بن خلف تبریزی. (1342).
برهان قاطع، 5جلد. باهتمام محمد معین. ویرایش دوم، تهران: انتشارات امیرکبیر. ## پیگولوسکایا، ن. و. (1377).
شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان. ترجمۀ عنایت‌الله رضا، چاپ سوم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. ## حق‌شناس، علی‌محمد. (1375). «اشتقاق فعل و تصریف آن در فارسی».
مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. پاییز و زمستان 1375، شماره‌های 139و140. 66- 45. ## دهخدا، علی‌اکبر. (1377).
لغت نامه، 15جلد. تهران: دانشگاه تهران. ## رضایی باغ‌بیدی، حسن. (1385).
راهنمای زبان پارتی. چاپ اول، تهران: انتشارات ققنوس. ## رفاهی علمداری، فیروز. (1380).
مبانی توپونیمی و نگاهی به توپونیم‌های ایران. چاپ اول. تهران: سازمان نقشه‌برداری کشور. ## صادقی، علی‌اشرف. (1385). «تحول صامت «ق» عربی در زبان فارسی».
مجلۀ زبان‌شناسی. سال بیست‌ویکم، شمارۀ اول و دوم، 32- 3. ## عبدلی‌فرد، فریدون. (1383).
چاپارخانه‌ها و راه‌های چاپاری در ایران. تهران: انتشارات هیرمند. ## فرهنگ دِه‌های ایران. (1368).
استان همدان. تهران: انتشارات وزارت جهاد سازندگی. ## قریب، بدرالزّمان. (1383).
فرهنگ سغدی. چاپ دوم، تهران: انتشارات فرهنگان. ## قزوینی، زکریابن محمدبن محمود. (1371).
آثار البلاد و اخبار العباد، جلد2. ترجمۀ محمد مرادبن عبدالرحمان. تصحیح محمد شاهمرادی. تهران: دانشگاه تهران. ## کشانی، خسرو. (1371).
اشتقاق پسوندی در زبان فارسی امروز. چاپ اول، تهران: مرکز نشر دانشگاهی. ## کلباسی، ایران. (1387).
ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. چاپ سوم تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ## مکنزی، دیوید نیل. (1383).
فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمۀ مهشید میرفخرایی، چاپ سوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ## منصوری، یدالله. (1384).
بررسی ریشه‌شناختی فعل‌های زبان پهلوی. چاپ اول، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ## موسویان، سیدحسین. (1388).
سیر تحول پسوند از باستان تا امروز. چاپ اول، تهران: سبزان. ## نغزگوی کهن، مهرداد. (1384). « اهمیت یافته‌های لهجه‌شناسی در مطالعات تاریخی».
زبان و زبان‌شناسی، شماره 1، 128- 115. ## هاجری، ضیاءالدین. (1377)
. فرهنگ وندهای زبان فارسی. چاپ اول، تهران: انتشارات آوای نور. ## یاقوت. (1380).
معجم البلدان. شهاب‌الدین ابی عبدالله. ترجمۀ علینقی منزوی. جلد2. چاپ اول، تهران: میراث فرهنگی کشور. ## Bartholomae, Christian. (1961).
Altiranisches Wörterbuch. Berlin. ## Eilers, Wilhelm. (1982).
Geographische Namenbung in und um Iran. München. ## Kent, Roland. (1953).
Old Persian. New Haven: American Oriental Society. ## Лурье П Борисович. (2004).
Историко- лингвиcтичеcкий aнaлиз coгдийскoй тoпoнимии, Санкт-Петербург. [Lurye, P. B. (2004).
Istoriko-lingvisticheski analiz sogdiskoi toponimii. Saint Petersburg.]. ## Siddiqi, A. (1919).
Studien über die Persischen Fremdwörter im klassichen Arabisch. Göttingen. ##
)