هدف این مقاله بررسی شباهت حروف الفبای فارسی و تأثیر آن بر رخدادن خطای دیداری هنگام خواندن و استخراج ماتریس ابهام برای حروف با رویکردی واجشناختی است. ارائة دستهبندی جدیدی از الفبا مبتنی بر شباهت حروف، میتواند به کنترل خطاهای خواندن ناشی از شباهت حروف، کمک کند. با استفاده از نرمافزار ای-پرایم و روش «انتخاب اجباری تناوب دوتایی» آزمایشی متناسب با دستگاه خط و واجشناسی زبان فارسی طراحی شد. 55 جفت کمینة نوشتاری متناسب با آزمون انتخاب شد. به شرکتکنندگان رشتة همخوان-واکة ابتدای محرک ثانویه بهعنوان پیشنمایش و سپس کلمة هدف و پسنمایش عرضه شد. در پایان، کلمة هدف و محرک ثانویه به نمایش درآمدند تا تشخیص کلمۀ هدف توسط شرکتکنندگان اندازهگیری شود. با بررسیِ همزمانِ درک دیداری و واجیِ شرکتکنندگان، یافتههای آماری نشان دادند که کلمات دارای حروف شبیه در مقایسه با کلمات دارای حروف غیرشبیه بیشتر اشتباه میشوند.