بررسی گفتمانی، منظور شناختی، و معنایی قابلیت فراگیری و تجزیة دوگانة پارامتر ضمیرافکنی در دستور جهانی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

بنیان دستور جهانی چامسکی به ارائه پاسخ به این پرسش معطوف است که شالودة نظریه پردازی در زبان شناسی چیست (چامسکی، ١٩٨٦). نخستین پرسشی که در این زمینه مطرح می شود، این است که «دانش زبانی از چه تشکیل می شود؟» از دیدگاه چامسکی، دانستن یک زبان به منزلة قرار داشتن در وضعیت ذهنی خاصی است که مشخصة آن، ساختار شناختی خاص متشکل از دستگاه قواعد و اصول است. پرسش دیگری که شالودة نظریه پردازی در زبان شناسی است، این است که «دانش زبانی چگونه فرا گرفته می شود؟» این پرسش به مشکل منطقی فراگیری زبان می انجامد که جنبة خاصی از مشکل افلاطونی است. پاسخ چامسکی به این پرسش در تمامی آثارش، فرضیة ذاتی بودن زبان است که طبق آن، انسان از دانش زبانی ذاتی و غیرآگاهانه برخوردار است که قوة زبان نام دارد. دستور جهانی مربوط به ماهیت این دانش پیشینی برحسب همگانی های زبانی است که نظریة اصول و پارامترها نام دارد. براساس تعامل این اصول با پارامترهای برخوردار از ارزش مقید و غالبا" دوگانه است که همگانی های زبانی و تنوع زبانی در اردوگاه چامسکی تبیین می شود (چامسکی، ١٩٩٣، ١٩٩٥؛ چامسکی و لاسنیک، ١٩٩٣). یکی از جذابیت های اصلی دستور جهانی، ارائه پارامترهایی است که دستورهای قابل اکتساب را محدود می کند و حیطة از پیش تعیین شده ای را مشخص می کند که هر دستور خاص، در چارچوب آن قرار می گیرد. یکی از این پارامترها که چامسکی (١٩٨٢) خصوصا" پس از پلموتر (١٩٧١)، تارالدسن (١٩٧٨)، یگلی (١٩٨٢)، و ریتسی (١٩٨٢) وضع کرد، پارامتر ضمیرافکنی است. این پارامتر معین می کند که آیا می توان فاعل یک جمله یا بند را حذف کرد یا خیر. این پارامتر دارای دو ارزش است: ضمیرافکنی و ضمیرگذاری. براساس دستور جهانی، زبان های ضمیرافکن مانند فارسی و ایتالیایی، دارای جمله های بدون فاعل اند، حال آنکه، زبان های ضمیرگذار مانند انگلیسی و فرانسه، فاقد این جمله هااند. این مقاله به نقد پارامتر ضمیرافکنی از منظر (١) قابلیت فراگیری این پارامتر، (٢) نقش عوامل گفتمانی، منظورشناختی، و معنایی، (٣) تقسیم ساده انگارانة زبان ها به ضمیرافکن و ضمیرگذار می پردازد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Discoursal, Pragmatic, and Semantic Analysis of the Learnability and Bifurcation of the Pro-Drop Parameter in UG

نویسنده [English]

  • Zia Tajeddin
چکیده [English]

The focus of work in Chomsky’s generative grammar is to provide an answer to what he considers to undergird theorizing in linguistics (Chomsky, 1986). The first question to be addressed for this purpose is “what constitutes knowledge of language?” From a Chomskyan point of view, to know a language is to be in a specific mental state characterized by a certain cognitive structure consisting of a system of rules and principles. The second question fundamental to theorizing in linguistics is “How is knowledge of language acquired?” This question constitutes the logical problem of language acquisition, a special case of Plato’s problem. The answer provided by Chomsky throughout his writing is the innateness hypothesis, according to which human beings are endowed with some internal, unconscious knowledge of language known as language faculty. The theory of Universal Grammar (UG) is concerned with the nature of the initial state of this language faculty. UG provides an answer to the nature of a priori linguistic knowledge in terms of universals, a finite array of which are parameterized: hence the principles and parameters theory. It is through the interaction of the principles with the finitely valued parameters that both language universals and language variations are accounted for in Chomsky’s camp (Chomsky, 1993, 1995; Chomsky and Lasnik, 1993). A major attraction of UG is the provision of parameters which constrain the class of attainable grammars and specify the predetermined range that particular grammars fall within. One of the parameters set up by Chomsky (1982), following Pelmutter (1971), Taraldson (1970), Jaeggli (1982), and Rizzi (1982), is the null subject/ pro-drop parameter. This parameter “determines whether the subject of a clause can be suppressed. It has two values: either + pro-drop or pro-drop. According to UG, a pro-drop language, e.g. Persian and Italian, can have null-subject sentences, while non-pro-drop languages, like English and French, cannot. The aim of this paper is to present a critical analysis of the pro-drop parameter in terms of (1) the learnability of the pro-drop parameter, (2) the role of discoursal, pragmatic, and semantic factors in the acquisition of the pro-drop parameter, and (3) the simplistic bifurcation of languages into pro-drop and non-pro-drop.

اصل مقاله

به فایل پی دی اف مراجعه شود.

مراجع

Baker, C. L. (1979). Syntactic theory and the projection problem. Linguistic Inquiry 10, 533-581.
Berman, R. H. (1990). On acquiring an (s)vo language: subjectless sentences in children’s Hebrew. Linguistics 28, 1135-1166.
Braine, M. (1971). On two types of models of the internalization of grammar. In D. Slobin (ed.), The Ontogenesis of Grammar. New York: Academic Press.
Brown, R., and Hanlon, C. (1970). Derivation complexity and the order of acquisition in child speech. In J. R. Hayes (ed.), Cognition and the Development of Language. New York: John Wiley.
Chomsky, N. (1965). Aspects of the Theory of syntax. Cambridge, Mass.: MIT Press.
Chomsky, N. (1981). Lectures on Government and Binding. Dordrecht: Foris.
Chomsky, N. (1982). Some Concepts and Consequences of the Theory of Government and Binding. Cambridge, Mass.: MIT Press.
Chomsky, N. (1986). Knowledge of Language: Its Nature, Origin, and Use. New York: Praeger.
Chomsky, N. (1992). On the nature, use, and acquisition of language. In W. G. Lycan (ed.), Mind and Cognition. Oxford: Blackwell.
Chomsky, N. (1993). A minimalist program for linguistic theory. In K. Hale and S. Keyser (eds.), The View from Building 20. Cambridge, Mass.: MIT Press.
Chomsky, N. (1995). The Minimalist Program. Cambridge, Mass.: MIT Press.
Chomsky, N., and Lasnik, H. (1977). Filters and control. Linguistic Inquiry 8, 425-504.
Chomsky, N., and Lasnik, H. (1993). The theory of principles and parameters. In J. Jacobs et al. (eds.), syntax, Vol. 1. Berlin: Walter de Gruyter.
Hawkins, J. A. (1992). Explaining language universals. In J. A. Hawkins (ed.), Explaining Language Universals. Oxford: Blackwell.
Huang, J. C.-T. (1982). Logical relations in Chinese and the theory of grammar. Unpublished Ph. D. dissertation, MIT.
Huang, J. C.-T. (1984). On the distribution and reference of empty pronouns. Linguistic Inquiry 15, 531-574.
Jaeggli, O. A. (1982). Topics in Roman Syntax. Dordrecht: Foris.
Park, H. (2004). A minimalist approach to null subjects and objects in second language acquisition. Second Language Research 20, 1-32.
Pelmutter, D. (1971). Deep and Surface Constraints in Syntax. New York: Holt, Reinhart and Winston.
Rizzi, L. (1982). Issues in Italian Syntax. Dordrecht: Foris
Taraldson, T. (1978). On the NTC, Vacuous Application, and the That-Trace Filter. Bloomington: Indiana University Linguistics Club.
Truscott, J., and Wexler, K. (1989). Some problems in the parametric analysis of learnability. In R. T. Matthews and W. Demopoulos (eds.), Learnability and Linguistic Theory. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
White, L. (1989). Universal Grammar and Second Language Acquisition. Amsterdam: John Benjamins Publishers.
 
درویشیان, علی اشرف. ۱٣٥۹. فصل نان (چاپ هفتم). تهران: انتشارات روزبهان.
کلیله و دمنه. تهران: بنگاه مطبوعاتی فرخی.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار